Amol Patil

     वाकडहून रात्री ९ वाजता दोन दुचाकी ४ जाणांचे ओझे पेलवत तलेगावाच्या दिशेने निघाले. त्यांना अजून एक दुचाकीसह अजून दोन साथीदार मिसळले ते तळेगावला, एकूण ६ सवंगडी निघाले कामाशेतच्या दिशेने, वाटेत रेल्वेचे फाटक ओलांडून स्वारी लागली आता कोंडेश्वरच्या मार्गाला. एव्हाना रात्रीचे 1२ वाजून कधी गेले कळलेच नाही. पोर्णिमा २-४ दिवसापूर्वी गेल्याने चंद्र प्रकाशाचा झोतही जसा आमच्यावरच होता, हवेतील गाराव्याने अंगाशी झोंबी घ्यायला सुरवात केलेली. आम्हीही तिच्याशी मग तिला विरोध नकरता बोचऱ्या नव्या थंडीचे स्वागतच केल. रस्ता मागे टाकल्यावर बुडाला आराम आणि निसर्गधर्म करण्यास थांबली स्वारी ती एका पुलावर. साही सवंगडी धाकाधुकीच्या जीवनाला विसरून त्या आल्हाददाई वातावरणात संमोहित होऊन गेले होते.  :-) :-) :-) एका गड्याने लगेच धुम्र नलिका शिलगावली तसा दुसरा गाडीही त्याला जाऊन मिळाला आणि गप्पांमध्ये विलीन होण्याच्या मार्गावर होते पण भानावर येउन जांभिवली गाव मागे टाकून माती,दगड असलेल्या रस्त्यावरून चढायला लागले, मधेच मागील गडी उतरवून दुचाकी पुढे निघून अंधारात गायब.……   बाकी तिघे चंद्रप्रकाशात मार्ग चाचप

                                                 Mission Tiger.... Pench & Kanha National park. Part I आम्ही १० जण मुंबईहून तर परेश हैदराबाद हून नागपूरला पोहचलो. Travlar नागपूर स्टेशन ला आमची वाट पाहत होती. परेश सोबत गळाभे ट घेऊन सगळे ट्रॅव्हलर मध्ये बसून कांचनच्या घरी गेलो, कांचनने बनवलेल्या पोहे-चणे अन फ्रुट सलाड फस्त करून नागपूर सोडले. मध्ये रामटेक मंदिर पाहून दर्शन घेऊन पुढे जमलेच तर पेंच National पार्क पाहून रात्री परेन्त कान्हा National पार्कला पोहचू असा बेत ठरला. परंतु दुसऱ्या दिवशी रामनवमी असल्याने रामटेकला गर्द्दी असेल, अन दुसरे कारण की रामटेक उंचावर आहे तर एवढ्या गर्मीत चढण्यात वेळ घालवण्यापेक्षा पुढे ४ km. एका तलावा जवळ वेळ घालवून मग पेंच ला दुपारी ३ च्या सफारीला पोहचू असे ठरवून रामटेकच्या रामाला गाडीतूनच नमस्कार करून तलाव शेजारी थोडा वेळ घालवून आम्ही पेंच न्याशांल पार्कच्या मार्गाला लागलो. ट्रॅव्हलर मध्ये कायम तोंड चालू ठेवण्यासाठी प्रणिता आणि वंदूताईने वेगवेगळे चकण्याचे प्रकार आणले होते. तरी दुपारचे जेवण उरकवून दुपारी ३:२० ला पेंच ला पोहचलो. मेन गेट पाशी आमची माहित